Soylenecek o kadar cok sey var ama sanki sozun bittigi yerdeymisim gibi hissediyorum kendimi... Terore lanet okudugumuz kacinci seferdir bu... Her seferinde icimizdeki serzenisleri kac kere bagira bagira disari vurduk, bu kabullenmesi zor kayiplarimizla... Kelimelerin kifayetsiz kaldigi bu anlardan bilemem kacindayiz... Her seferinde; yureklerimiz sizlayarak basimiz sagolsun dedigimiz SEHIT'lerimizin - anneleri, babalari, esleri, kardesleri, cocuklari ne yapsinlar!!! Allahtan hepsine sabir dilemekten ve bir kez daha terore lanet okumaktan baska elimizden ne gelir!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Bu durumlara seyirci kalan ve basimizdan bir turlu gitmeyen malum kisilere icimden o kadar cok soylenecek sozum var ki- sayfalar yetmez yazmaya... Insanliktan ne zaman ciktiniz, geceleri nasil uyuyabiliyor, kendi kayiplariniza gelince goz yasi nasil dokebiliyorsunuz???)
No comments:
Post a Comment